بیمه عمر برای اولین بار در سال 1583 در انگلستان مرسوم شد. اولین شرکت بیمه عمر در سال 1762 در انگلستان تاسیس و اولین بررسی علمی درباره بیمه عمر درسال 1812 منتشر شد. اولین قرارداد بیمه عمر روی "آقای ویلیام گینبس" منعقد شده بود. مدت این بیمه نامه 12 ماه ونرخ حق بیمه هشت درصد بود.بیمه عمر در ایران به وسیله نمایندگی یک شرکت بیمه خارجی به نام ویکتوریا در سال 1314 آغاز شد. این نمایندگی بعد از یک سال فعالیت منحل شد و پورتفوی خود را که شامل 150 بیمه نامه بود به شرکت سهامی بیمه ایران که آن زمان تازه تاسیس شده بود، واگذار کرد.اولین بیمه نامه عمری که توسط این نمایندگی مزبور صادر شد، از نوع مختلط پس انداز و متعلق به یک تاجر تبریزی به نام جبار صالح نیا بود. سرمایه آن به مبلغ 600 لیره انگلیسی در انقضای مدت به بیمه گذار پرداخت شد.بیمه ایران تا سال 1336تنها شرکتی بود که در ایران به این رشته از بیمه اقدام می کرد، اما در سال 1336 شرکت سهامی بیمه ملی و در سال 1340 شرکت سهامی بیمه امید نیز به عملیات بیمه عمر پرداختند.در سال 1353 شرکتی به نام بیمه بین المللی ایران و آمریکا تاسیس یافت که منحصرا به بیمه های عمر و حوادث می پرداخت و با کمک متخصصان آمریکائی شبکه بزرگ نمایندگی در تهران و در شهرهای بزرگ به‌وجود آورده بود و در فروش بیمه های عمر به سختی می کوشید و به موفقیت های قابل توجهی نیز دست یافته بود.این اقدامات بیمه ایران را برانگیخت که درصدد ایجاد یک نمایندگی قوی بیمه عمر برآید. به این منظور در شهریورماه 1355 اقدام به تاسیس یک شرکت مختلط با مشارکت یک شرکت بیمه آمریکائی به نام ایران عمر کرد. این شرکت توانست در اولین سال فعالیت خود در سال 1356 تعداد 1238 بیمه عمر به فروش برساند. این در حالی بود که در سال قبل از تاسیس شرکت ایران عمر یعنی سال1355 شرکت سهامی بیمه ایران توانسته بود 920 فقره بیمه نامه عمر بفروشد.